Салхинд хийссэн дурсамж (바람에 흩어진 기억)

🌬️ Салхинд хийссэн дурсамж (바람에 흩어진 기억) --- [Intro] [Морин хуурын гунигтай аялгуу, ятгаар намуухан хөгжимдөж, талын салхины хангинаан сонсогдоно.] --- [Verse 1] Салхинд хийсэн дурсамжаа тэвэрч, Чимээгүйхэн сууна би ганцаараа. Уйтгарын нулимстай өнгөрсөн шөнө, Өглөө болоход бүдгэрч алга болно. Амьсгал дууссан гэж бодсон ч, Амилж ирээд дахин цэцэглэнэ. Сүнсний гүнд минь дэлбээлэн, Амьдралын амьсгалыг сэргээдэг. Төөрсөн нүд минь эцэстээ, Тогтвортой замдаа хүрдэг юм. Хуурайсан зүрхний гүнээс, Нарны туяа асан гэрэлтэнэ. Үл хэлсэн намуухан үгс минь, Цагийн урсгалд хөврөөд алга болно. Миний дуунд уусан оршиж, Дуу хоолойн минь нэг хэсэг болно. Мартах гэж тангарагласан өвдөлт, Нэг өдөр дахин эргэж ирдэг. Дотор минь амархан сууж, Нэргүйхэн хэвээр үлддэг юм. Ядран цөхөрсөн сэтгэлээ Нэг санаа алдлаар тайвшруулна. Унаад, босоод алхсаар, Амьдралдаа тэмүүлэн явдаг. --- [Chorus] Амьд явахад, дахин амьдарч чадна. Салах мөчөөс ч цэцэгс дэлбээлдэг. Нулимсанд дүүрсэн өдрүүд эцэст нь, Намайг тэвэрч үлддэг юм. --- [Verse 2] Хэлж чадаагүй бүхэн үгс минь, Цагийн урсгалд уусан одно. Үгүйллийн хагасыг олж нэгдээд, Бие бие шигээ болж хувирна. Салхинд найгасан зөөлөн сэтгэл ч, Хугацааны шархыг дуу болгож, Надад орших аялгуу болж, Өвдөлтийг эгшиг болгон хувиргана. Хэдэнтээ дуудаж харсан чамайг, Зөвхөн үгүйллийн нүдээр ширтээд. Өдөр тутмын сүүдэр болж чи, Алдагдлыг тэврэхийг сургадаг. --- [Bridge] Нулимсгүйгээр үдье гэж, Инээмсэглэхийг хичээсэн ч, Эргэж харах мөч ирэхэд, Зөвхөн чичирсэн зүрх үлдэв. Өнгөрсөн цаг мөнхийн өвтгөнө гэж, Би нэгэн цагт бодож байсан ч. Хуучин замын уулзварт, Нарны гэрэл дахин тусав. Алдагдсан дурсамж хүртэл, Явах замаа цагаас асуугаад. Чимээгүйхэн надтай ярьж, Амьд байлгасны учрыг хэлэв. --- [Chorus] Амьд явахад, дахин амьдарч чадна. Шарх хүртэл өөрийн утгатай. Өвдсөн мөчид би зогссон тэр газар, Эцэст нь зөвхөн хайр л үлддэг. --- [Outro] [Морин хуурын намуухан чичирхийлэл, талын салхины алсад холдох чимээ, дурсамжийн хангинаа үлдэнэ.] ---