Урт замын эцэст (먼 길의 끝에서)

Урт замын эцэст (먼 길의 끝에서) --- [Verse 1] Цагийн урсгал голын мандалд Залуу нас, мөрөөдөл минь урсана Ганцаардсан дэнлүү асааж орхиод Өнгөрсөн мөрөө намуухан дуудав би --- [Chorus] Урт замын эцэст хүлээх үү дээ Элэгдсэн гуталд шингэсэн түүх шиг Мартагдсан зүүдийг тэврэн эрхэмлээд Салхи даган замхарна сэтгэл минь --- [Intro 2] [Морин хуурын намуухан гүн аялгуу, түүн дээр гитарын гунигтай арпежио холилдон замын тоосыг арчих мэт урсгал үлдээнэ] --- [Verse 2] Толгой гудайлгасан модны мөчирт Хуучин хайртын амьсгал үлдээд Цагийн голыг уруу сэлбэл Өөр нэг намайг учруулах юм билээ --- [Bridge] Буцах зам үгүй ч инээмсэглэнэ Үлдсэн насыг салхинд даатгаад Хатсан зүрхний гүнээс цуурайтах Эгэлхэн санахуй дуу минь болно --- [Chorus] Урт замын эцэст хүлээх үү дээ Элэгдсэн гуталд шингэсэн түүх шиг Мартагдсан зүүдийг тэврэн эрхэмлээд Салхи даган замхарна сэтгэл минь --- [Outro] [Морин хуурын чичирхийлсэн чимээ гитарын чавхдас дээр урсан шөнөд уусан одно] Цаг улиран, би ганцаар зогсоно Салхи хуучин дурсамжийг авчирч Мөрөн дээр минь аниргүй бууж, Голын урсгал өнгөрснийг тээж одно Хэн ч мэдэхгүй замын дээр Элээсэн дурсамжаа тэврээд сууж Арилшгүй санахуй л үлдэж хоцроод Би өнөөдөр ч холын тэнгэр ширтэнэ --- 🎶 A 1970s Korean sentiment ballad with literary depth. Female vocal, sorrowful yet tender, filled with longing. Acoustic folk guitar entwined with Mongolian morin khuur, evoking timeless nostalgia. Slow 4/4 tempo, warm analog texture, poetic lyrics. Intro with morin khuur solo, soft guitar arpeggio joins. Deep emotional build in chorus with subtle orchestral strings, bridge with intensified heartfelt delivery. Extended outro: lingering vocals and instrumental resonance, fading under starlight with imagery of river, wind, and solitude. ---