Бексұлтан Нұржекеұлы. Күләшқа қастандық жасаған 6 адам...
Күләш 1958 жылы Мәскеуде өтуге тиіс Қазақстан өнері мен әдебиетінің онкүндігін дайындау және өткізу жөніндегі үкімет комиссияның (төрағасы — Д.Қонаев) мүшесі болып бекітіледі. Оған қатысып келсе, Күләш атақ пен даңқтың биік шыңына, сөз жоқ, тағы да көтеріле түсетін еді. Бәлкім, сонда 95-ке де келер ме еді деген пендешілікті анда-санда біз де ойлаймыз. Қазақ болған соң, қазақтың пендешіліксіз күні бар ма? Өзгеге жасаған өз пендешілігін мойындап, солардың аруағынан кешірім сұраған мен әзірге екі-ақ адамды білемін: бірі – Әбділда Тәжібаев, екіншісі – Мұхамеджан Қаратаев. Әбділда ағамыз «Мағжанның ұлы аруағы мені кешірер», – десе, «Сынаңдар!» – деген соң, сынап жазып едім, оның салдары ағаларым үшін анандай сұмдыққа айналып кететінін қайдан білейін», – деп, жастықтың әсерінен ағат басқанына Мұхамеджан ағамыз да өкініп еді. Өкіну деген де адалдыққа қарай бір қадам жақындау ғой. Алайда елдің бәрі Әбділда мен Мұхамеджан емесін өмір өзі көрсетіп келе жатыр емес пе? Сол алтаудан енді өкінетін кім қалды? Арамызда әзірге біреуі ғана жүр. Дегенмен, қазақты әлемге танытқан Күләшіне қастандық жасаған алты адамды халық кешіре ме әлде мүсіркей ме, оны болашақ көрсетеді. Бізді тек: «Күләшті аямаған қазақ кімді аяр дейсің», – деген үрей ғана шошытады. Күлекеңнің аруағы риза болсын! Қалғанын келер ұрпақ жалғастырар. Биыл жүз жасаған Күләш әлі мың жасайды. Бексұлтан Нұржекеевпен сұхбаттасқан Марфуға АЛИНОВА
